Na 'n Sondag middag waar ons lekker met al die familie op skype en foon gekuier het, was die verlange so erg dat ek later die week nie geblog het nie, maar al die tyd voor die rekenaar spandeer het om werk in Suid Afrika te soek. Goeie besluite word selde na nege in die aand geneem, maar dit was eers teen Dinsdag dat ons weer besef het dat dit nou sal dom wees om dadelik terug SA toe te gaan (behalwe as ek dalk 'n werksaanbod kry waarvoor ek nie kan nee sê nie). Weet net ons verlang baie!
Dit was 'n kort wekie vir ons. Ek het op een of ander manier dit reg gekry om een dag verlof te kry 'n paar weke terug, nadat ons, ons toer van die hospitaal, ons 12 weke scan by genikoloog en ons huweliks herdenking alles geskuif het sodat ek net een dag verlof hoef te vat. (Dis moontlik wat my onderbewussein so gekrap het/krap.)
Jeanelle het Woensdag opgestaan met 'n migraine wat net erger geword het. Met ons 'juggle' van die kar, het sy my gedurende middagete gou na 'n vergadering gevat, sodat sy met die kar kon ry. Sy bestuur al hoe meer gereeld, om die kans uit te skakel dat sy naar word as gevolg van 'motion-sickness in opposed to morning-sickness'. Ek was nogals beindruk met haar vermoë om naar te wees terwyl sy bestuur.
Dit was egter minder snaaks toe sy begin ontwater agv. die naarheid agv. die pyn agv. die ontwatering en die naar-pille nie eers wou onder bly nie. Teen 1 uur Donderdag-oggend was ons in die kar oppad hospitaal toe. Ons besoek toe eers die hospitaal waar ons beplan om ons bevalling in Januarie te hê. Toe ons daar aankom staan daar 'n vrou met 'n handoek tussen haar bene, saam met haar man voor die hospitaal se toe deur. Ons besef dat dit ons oor 'n paar maande kan wees.
Daai hospitaal het nie 'n noodgevalle nie en as jy in die laaste stadium van jou swangerskap is, dan gee hulle vir jou die nommer om te skakel, sodat iemand vir jou die deur kom oop maak. (Nee, hulle gee nie vir jou 'n sleutel nie.)
Gelukkig het die Royal North Shore (waarby ons oorspronklik verby gery het) 'n noodgevalle. Wanneer jy daar sit en wag en al die ander mense sien, dan wonder jy soms of jy siek genoeg is.
Daar was 'n vrou wat se kind nie wou slaap nie en jy kon sien sy is 'sleep-deprived', maar die kind het niks makeer nie, net te veel energie het dit vir my gelyk, toe hy rond hardloop met die pa agterna.
Ons is vinnig gehelp, (want ons het 'n grootter noodgeval as sy gehad) en na 'n drip en 'n half en medikasie, is ons weer huistoe. Jeanelle was 90% beter en toe ons 05:42 in die bed klim, was dit 3 minute voor die wekker afgaan. (Ek het 'n halwe dag siek verlof gevat om slaap in te haal, maar het maar midagete kantoor toe gegaan om te wys dat dit nie ipikonders is nie.)
Die genikoloog het ons Vrydag afspraak na Donderdag middag geskuif en ek het gou na werk deur gejaag om die scan by te woon. 12 Weke. Alles lyk reg! Ons is baie bly en opgewonde!
 |
| Week 12 |
Vrydagoggend het ons gou vir 'n toer van die hospitaal gegaan waar ons die klien de Villiers'ie gaan verwelkom. Dit voel soos 'n hotel. Elke nuweling kry 'n beertjie by die hospitaal, daar is klasse vir nuwe ma's (alles van borsvoed tot bad) en alles word voorsien gedurende die verblyf. Daar is twee keer per week 'high-tea' vir familie en die hospitaal kyk ook op aand 3 na die kind sodat die ouers (vir oulaas) 'n aandjie alleen kan geniet. In die geval van 'n keisersnee, het die ma 'n uur om te herstel, terwyl die pa met die baba wag, voordat sy moet kom melk gee. (ook geen genade vir die ma nie).
Dis 'n pragtige hospitaal. (Nie die een waarheen ons eendag ons tiener dogter gaan vat om bang te maak vir swangerskap nie.)
Na die toer is ons vir die naweek na 'GhostHill Road' in die Blue Mountains, om so bietjie van die stad en werk te vergeet. Dit was net 'n uur buite die stad, maar vêr genoeg van enige pad, dat 'n mens geen karre kon hoor nie. Dit was net voëltjies en rustigheid. Koue is verdryf deur die kaggel en daar was 'n spa-bad wat soveel skuim gemaak het, dat ons mekaar nie in die badkamer kon sien nie. (Ek moes dalk maar by die aanwysings van 5-10ml 'bubble bath' gebly het.)
 |
| Full Moon Cabin @ GhostHill Road |
Liefde en Groete
Johann
No comments:
Post a Comment