Friday, 23 September 2011

Daar is 'n vurk in die pad...


Ek kan nie anders as om hardop te lag wanneer ek terugkyk na hierdie week nie.
Is daar 'n vurk in die pad,
of is dit dalk 'n telepel op die sypaadjie

Verlede Vrydag aand het ons tot 23:00 huis aan die kant gemaak. Nie dat dit nou regtig vuil/deurmekaar was nie, maar toe ons klaar was, het dit gelyk of Sneeuwitjie en die sewe bediendes hier deur is. Ek het selfs oorweeg om weer die plek te huur.

Saterdag nadat die huis geskou is, het ons gebruik om kar te soek, maar gou uitgevind dat dit nie gaan maklik wees om finansiering te kry nie, omdat ons visums in 13 maande verval. Verder het ek net aan Maandag se bedanking gedink en die groot besluite wat voorlê. Sondag se Not-so-fun-9-km-run was nogals 'n entjie. Dit het nie gehelp dat dit 9:00 op 'n warm sonskyn dag gehou is nie. Daar was soveel deelnemers dat dit 10 minute geneem het om oor die wegspring te kom. Ek het ook die oggend voor die wedloop verneem dat net die hardlopers wat in die eerste uur en 'n half klaar maak, medaljes kry. (En medaljes is nie vir my onderhandelbaar as dit by hardloop kom nie) So toe moet ons dit in 1 uur en 16 minute voltooi.

Ek het my bedankings brief vir die eerste bestuurder wat ek Maandag oggend kon kry gegee. Hy was heel gereserveerd en ek was net besig om te wonder of hulle my darem gaan mis, toe die ‘winkel bestuurder’ my inroep. Dis nogal lekker om te weet dat my harde werk raakgesien is, net jammer ek vind toe eers daarvan uit. Ek moes lankal vir ’n verhoging gevra het!

Soos Leon Schuster in die film “U.N.T.A.G.” gesê het: “There are no best roads here... they’re all bloody bad...”, kom elke besluit met sy voor- en nadele en dit help nie om jouself blind te staar teen uitdagings en nie geleenthede raak te sien nie. (Net soos Ds. Niekie se preke, dink nie nie dit het enige iets met die aanhaling te doen nie, maar dis 'n cool aanhaling.)

Te midde van die vriende wat ek gemaak het, werk wat ek goed gedoen en verstaan het, ’n fantastiese bestuurder, die offer van ’n verhoging, die vrese van nog ’n dreigende resessie, opgehoopte verlof wat jy nie dadelik by ’n nuwe werk mag vat nie, die feit dat ek ’n kar nodig het vir die nuwe werk en die feit dat ek glad nie weet wat om te verwag nie en dat ek die iPhone5 se bekendstelling gaan mis, is dit ’n nuwe uitdaging. Dit maak nie nou heeltemal mooi sin nie, maar as ek nie probeer nie, sal ek nooit weet nie. Dis hartseer om te groet en verseker nie ’n maklike besluit gewees nie, maar ek gaan hier vir persoonlike groei en 'n geleentheid om nuwe vaardighede te leer.

Terwyl ek nog besluit het, was ons hard aan die kar soek. Ons is terug gepluk grond toe van die 120d BMW wat ons Saterdag oggend toetsbestuur het, na iets wat ons sonder ’n lening kon bekostig.


Jeffrey (aka 'Chopstick')
Met groot hulp van ons ouditeur, kon ons darem finansiering by Toyota kry. Dis nou nie eintlik 'n kar waarvan ek die verskillende reekse ken nie, so ek het eitwat dom gevoel toe die finansierings dame na my draai en vra watter kar ek wil hê. Ek glo nie dat daar 'n Toyota bestuurder daar buite is wat in sy/haar droom-kar ry nie. Ons sal nog eendag (binne kort) weer iets Duits ry, maar vir nou is dit 'n slim finansiële koop.


Ewe skielik is ons wêreld nou groter. As dit nie vir die naweek se werk was nie, sou ons behoorlik die karretjie uitgetoets het. Die afgelope paar weke het ek 'liberties' getrek en nie naweke gewerk nie, maar omdat ek weg gaan, begin ek môre oggend my 7 dae-aanmekaar skofte, om soveel as moontlik kennis van my werk oor te dra aan die vervanger. Andersins behoort die week wat kom, die stilte voor die storm te wees en volgende naweek is dit reg maak vir my nuwe werk. Ja, dis tyd om die jeans en tekkies te verruil vir 'n suit.

Ek bring elke dag 'n boks of twee saam van die werk af, vir ons trek. (Dis nou geskuif na die 14 de) Ons kan nie meer wag nie.

Liefde en Groete
Johann

Friday, 16 September 2011

Dak-, Werk- en Karloos

Ek kan nie anders as om met 'n glimlag terug te kyk na hierdie week nie en ek moet myself betoom om nie ‘n boek daaroor te skryf nie.


Ons het verlede Sondag gaan rugby kyk by vriende, hulle het Foxtel en dit is glo al hoe mens rugby wêreldbeker in Australia kan kyk. Hulle kan ‘live’ televisie ‘pause’, opneem en weer speel, so ons kon selfs tussen wedstryde, nog ou wedstryde kyk. Ons was 4 couples; Ons, Aussies, SA expats en NZ/UK couple, by wie se plek dit gehou is. Dit was ons werk om koek te bring maar ons is vroeër die week na ‘snacks’ ge-demote. Om nie af te steek by die ander nie het ons vroeg Sondag oggend ‘n kar gehuur om te gaan biltong koop. Saam met die dips, skyfies en sjokolades, sou dit goedkoper gewees het om net die vleis vir die geleentheid te borg, maar dit was nietemin spoggerig.


Die Aussies het met die hele groot trek opgedaag; kind, hond, drie doeksakke, die kind se voeding stoeltjie en ‘n stootkarretjie wat so groot is dat dit lyk of die hele gesin daarmee in die wildtuin kan gaan kamp. Hulle moes twee keer kar toe loop om alles weer in te laai. Dan het dieselfde mense nagereg gebring… (Ek hoor al hoe my toekomstige uitnodigings teruggetrek word uit.) Kaaskoek. Sy was baie trots om te vertel hoe maklik dit was om te maak, nadat ek reeds een sny ingehad het. Dis basies net koekies, botter en roomkaas(gemiddeld 35% vet vir die wat gewonder het), met nog room bo oor vir versiering. Jeanelle het Maandag siek verlof gevat en my konstitusie het eers weer gisteraand gestabiliseer.
Dit was Maandag een jaar serderd ons in Australië aangekom het.


Die agent van ons nuwe woonstel het gereël dat die nuwe woonstel uitgeverf word en nuwe matte kry, maar onder die ou matte ontdek hulle toe dat die vloer se ysters binne die sement roes (Sement-kanker) en hulle moet dit nou eers reg maak. Na twee dae se gesukkel het ons, ons huidige agent in die hande gekry en kon ons darem ons huidige huur verleng vir nog 'n week, natuurlik teen die verhoogde huur. :-)

Woensdag middag het ek gou 'n onderhoud in gewerk en vanmiddag 'n opvolg. Ek begin 4 Oktober by die nuwe plek. Ook maar goed, want volgens my huidige baas is my hele woonstel se plumbing nou al vervang. (Baie dankie vir al die duime vashou, gebede en sterktes, dit het gehelp.) In my huidige werk het hulle net vertel hoe lekker die werk gaan wees, en dat mense eintlik húlle sal betaal om daar te werk, teenoor die nuwe plek waar hulle beloof om harde werk te beloon. (Voorwaarde:) Ons moet net 'n kar koop in die volgende twee weke, voor ek begin.

Iemand by die werk het hierdie iPhone kassie gekry.
 Dit werk vir iPhone 3 en 4.
Woensdag aand het ons saam met ‘n klomp van my werk-vriende gaan kuier. Dit was ‘n prettige aand, al het ons, onsself 22:30 langs die pad bevind, met twee dooie iPhones in ‘n vreemde woonbuurt. Ons het so benoud gewaai na die eerste taxi wat ‘geokkupeerd’ verby gery het, dat hy later spesiaal terug gery het om ons te kom haal. lol. (Dink nog steeds nie ons het ‘n kar nodig nie.) Die volgende dag was almal olik by die werk. (Deli Belli) (…weer) Ek sal vanaand iets stabiel vir aandete moet maak. Ons het energie nodig om, tussen die sjampanje deur, ons woonstel 100% skoon en netjies te maak, want ons agent skou môre oggend 09:15-9:30.

Ons het al vergeet dat ons, eerskomende Sondag, aan die Sydney Bridge Run deelneem. 9km!? Afsny is na 1.5 ure. (Dit behoort op te maak vir verlede week se kaaskoek.) Ja, vir ‘n medalje. Daarna het ons twee ure om by ons 3D LionKing IMAX uit te kom.

Hoop dat julle almal ‘n rustige naweek het. Ons gaan verseker tussendeur probeer rus, en ons hoop dat volgende week ‘n rustige week sal wees. Hopelik rustiger vir ons, so tussen die kar koop en bedank.

Liefde en Groete

Johann 

Friday, 9 September 2011

Home is where the heart is

Ons het 6 van die 9 woonstelle op die lang kortlys gaan besigtig. Dit het die hele Saterdag geneem. Menigde kilometers gestap, vier keer ferry gery en 'n hele paar keer trein. Een het 'n dooie voël op die stoep gehad en is byna dadelik deur Jeanelle afgekeur, een het soos iets uit 'n moordenaars film gelyk met klein kamertjies en 'n mat wat uitgeloop is soos 'n plaaspad. Dan was daar ook die grot huisie, met een klein venstertjie in die sit-eetkamer. Natuurlik moet jy hier eers aansoek doen as jy belang stel. Ons het vir 2 plekke aansoek gedoen en altwee gekry, eintlik 4 as jy die agente tel wat later gebel het om te hoor of ons nie in hulle woonstelle ook belang gestel het nie.

Ons trek einde van die maand oor die water, na Belmain. Dis net 'n ferrie-rit verder vn die werk af as wat ons nou bly. Dis 'n effens groter plekkie, met 'n bad, waskamer en stoep (vir braai) meer as wat ons nou het.

Gepraat van braai, kyk gerus hierdie video, wat twee Suid Afrikaanse studente vir/van Nasionale Braai Dag gmaak het. Baie goed gedoen. Dit het ons sommer bietjie patrioties gemaak en lus vir braaivleis.

Hier was tot 'n hostage drama een middag. Niks meer as iemamd wat 'n "tantum" gegooi het in 'n stad waar motorongelukke nog die agt-uur nuus haal nie. Toe iemand "bom" skreeu, toe vat dit die hele polisie, brandweer en onderhandelingspan 10 ure om dit uit te sorteer. Niemand weet nou nog wat die man eintlik wou sê nie.
Sterkte aan die Moolmans, julle moet maar geurlose kos begin maak. Geluk aan die Botha's met die visums. Bietjie dae!
Ons het hierdie "African Bath Robes" in die winkels gesien. Alles laat ons verlang en julle is almal elke dag in ons gedagtes.
Hulle het noudie dag hier 'n ou tannie se woonstel oopgebreuk, net om te vind dat sy al vir agt jaar dood is. (Bure het nogals gedink sy is stil.) Dit wys net dat om aan mense te dink nie genoeg is nie, so stuur maar nou en dan 'n epos, sms, skype, gtalk of viber.
Jammer dat ek nie so vinnig reply het hierdie week nie.

Nadat ek letterlik verlede week die "recruitment" websites, met my CV, gespam het, het iemand my darm Woensdag gebel. Na 'n 45 minute foongesprek het ons alles van mekaar geweet en was ek Donderdag vir 'n vinnige onderhoud/inligtingspraatjie, net om seker te maak wat om aan te trek en waarop om klem te sit, wanneer ek volgende week 'n onderhoud met die werkgewer het (eerder as net met 'n recruitment company). Hou maar duim vas.

Ons kyk die begin van die wêreldbeker. Ek glo nie ons nuus/tv is vinniger, omdat dit nader is nie, en ek wil nou nie die 'punch line' weg gee nie, maar Tonga gaan nie hierdie een wen nie.

Ons gaan Saterdag bietjie braai en die Bokke ondersteun met hulle eerste wedstryd.

Liefde en groete,

Johann

Friday, 2 September 2011

Dis heerlike lente

Ons het ons naweek begin met ons weeklikse inkopie aflewering, saam met 'n Aussie Farmers aflewering, gesien in die fotos hier aangeheg. Alles is heerlik vars van die plaas af. Alles is ook redelik eetbaar, dis net die Bok Choy wat bietjie volks vreemd is.

Saterdag oggend was ons heel geskok om te sien dat ons woonstel reeds adverteer word vir verhuring. Dit boonop teen dieselfde maandelikse huur as wat ons tans betaal. Ons het na een plek gaan kyk, maar dit het ongeveer 3sekondes genaam, voordat ons besef het die kombuiskaste, wat afdop, dis nou die wat nog deure het, gaan nie vir ons werk nie.
Ons het voorlopig besluit om ons huur termyn maar te verleng. Met so bietjie onderhandeling, het die agent besluit om eers nie die huur te verhoog nie.

Ons het Maandag ook Oom en Tannie geword. :-) Baie geluk aan Wian en Leoné, ons wens julle alles wat mooi is toe.

Verder het ek na aan die 50 CV's uitgestuur om te kyk of ek 'n onderhoud kan uitlok, ek begin dink daar is dalk 'n spelfout op my dekbrief.
Die woonstel storie het ook nog nie gaan lê nie, ons gaan môre 9 woonstelle besoek en die traagheid van ons huidige agent ten volle uitbyt. Sy sou die nuwe kontrak glo pos, maar ons het nog niks geteken nie.

Met die studies gaan dit goed. Met die oefening ook, ons was vanoggend amper onseker wat om in die gym te doen, omdat ons so lanklaas tot Vrydag toe volgehou het.

Lentedag het maar stil verby gegaan in Sydney. As jy hier wil hê dat mense iets moet vier, dan beter jy dit Australia Dag noem, of hulle moet geld daarop kan verwed.

My baas was die afgelope twee weke siek. Ek het met my skof voorstel na hom gegaan op Maandag(toe hy vir 'n paar ure daar was) en ons sou dit verder bespreek het op Dinsdag, maar hy was nog nooit weer terug nie, so toe neem ek die leiding om die nuwe skofte te toets.
My kolega, wie se meisie in die Mary Poppins teaterstuk optree, het op Maandae en Dinsdae af, so dit is ook sy verlangde naweek. Om 'n lang storie kort te maak het ek vir 'n verandering my verlangde naweek; Saterdag en Sondag. Sal dalk Maandag moet begin om voltyds CVs uit te stuur.

Hoop dat julle almal 'n rustige naweek het en 'n bietjie van die lente geniet.

Liefde en groete,

Johann